İlkokul birinci sınıf öğrencisiydim Bahattin Uyar’ı tanıdığımda. Köy Enstitüsünü yeni bitirmişti. Babası, eğitmen Süleyman, öğretmenimizdi. Köye geldiğinde okula da uğrar, babasını ziyaret ederdi.
Okulun önündeki meşe ağacının dibinde toplaşır; onun okula gelişini, babası ile sohbet ede ede dolaşmalarını coşkuyla izlerdik. “Çocuklar” dedi birinde babası; “bu benim oğlumdur, Köy Enstitüsünü bitirdi, şimdi de sağlık memuru çıktı. Siz de okuyacaksınız, ileride böyle sağlık memuru veya öğretmen olacaksınız…” “Keşke”demiştim içimden, “ben de onun gibi olabilsem.”
Önce sağlık memurluğu, ardından ilkokul ve Türkçe öğretmenliği, sendika yöneticiliği, siyaset, tiyatro, zeytincilik, bir yazar, bir şair ve bıkmak usanmak nedir bilmeyen bir araştırmacı.
Köyümüzden böyle aydın bir kişinin yetişmiş olmasından gururlanmışımdır her zaman. Hep onun gibi olmaya özenmişimdir. Ortaklar Öğretmen Okulu’nda öğrenciydim. Bir yarışmada okuduğum onun “Muallim Bey” adlı şiiri ile dereceye girmem, amatörce de olsa yazmama, çok okumama teşvik olan en önemli etkenlerden birisi olmuştur.
1977’de yayınlanan “Tarımda Bozuk Düzen-Tütün Sorunu” adlı kitabında tütüncünün acı çilesini anlatmaktadır. “Tütünün ekmeği katran gibi acıdır/Her bir dilimi bin damla ter/avuç dolusu nasır/bıçak yarası kadar derin bir alın çizgisidir.” İkinci yapıtı olan “Ansiklopedik Türk Dili ve Edebiyatı Sözlüğü” de üniversite adayı öğrencilerin önemli bir başvuru kaynağı olmuştur.
Şimdi de yıllarca süren bir araştırma sonucu hazırladığı “Tonguç’un Eğitmenleri” adlı kitabı, Öğretmen Dünyası Dergisi’nce Köy Enstitülerinin 60.yılına armağan olarak sunulmuştur. Bahattin Uyar’a göre Tonguç, her şeyden önce Türk toplumunun tarihsel gelişmesine ve yapısına, ana çizgileriyle doğru teşhisler koymuştur. Koşulların altyapı değişikliklerine elvermediği bir ortamda, kendi alanında bağımsız davranabilmek olanağını sağlamayı da başarmıştır. Başlatılan “Eğitmen Denemesi” ve” Köy Enstitüleri” uygulamasının nasıl başarıldığını, nasıl geliştirildiğini ve nası güzel sonuçlar alındığını, belgelerle, anılarla öylesine güzel anlatıyor ki Bahattin Uyar. Arı bir dil, arı bir Türkçe ile…
Nisan 2004. Bu kez de, şiir elli yıl boyunca yazdığı şiirlerini topladığı “17 Nisan Türküleri” adlı şiir kitabında görüyoruz Bahattin Uyar’ı. Gerek “Tonguç’un Eğitmenleri”ni, gerekse “17 Nisan Türküleri”ni okudukça Köy Enstitülerine olan hayranlığımız, özlemimiz
kat kat çoğalıyor içimizde. Kutluyoruz.. (Nisan/2000)
Muammer ÖZLER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder